Luister live naar Lucile Boulanger
Meer dan 1.316 keer beluisterd deze maand
Lucile Boulanger begon op vijfjarige leeftijd met haar eerste lessen viola da gamba bij Christine Plubeau. Daarna studeerde ze bij Ariane Maurette, Jérôme Hantaï en uiteindelijk bij Christophe Coin aan het Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse in Parijs (CNSMD). Ze heeft vele prijzen gewonnen op prestigieuze internationale wedstrijden, waaronder de Bach-Abelwedstrijd in Köthen, het Concorso van de Società Umanitaria in Milaan en de Musica Antiqua-wedstrijd in Brugge.
Ze is zeer gewild als kamermusicus en speelde en nam op met onder anderen Philippe Pierlot en het Ricercar Consort, François Lazarevitch, Justin Taylor, Pierre Gallon, het Ensemble l’Achéron en vele anderen. Ook treedt ze regelmatig op met grotere ensembles zoals Pygmalion onder leiding van Raphaël Pichon. Ze is veelvuldig te horen als recitaliste, zowel in Frankrijk als daarbuiten. Haar albums op het label Alpha, in samenwerking met klavecinist Arnaud de Pasquale – met Sonates van Bach (2012) en werken van Graun en C.P.E. Bach (2015) – kregen veel lof.
In 2018 bracht ze een soloplaat uit (bij Harmonia Mundi) gewijd aan Forqueray en diens liefde voor de Italiaanse vioolsonate. BBC Music Magazine noemde deze opname ‘onweerstaanbaar’ en vergeleek haar artistieke vrijheid met die van Jacqueline du Pré. Ook de Franse pers was vol lof: ‘men staat afwisselend versteld van haar energie, huivert bij haar tedere frasering, wankelt bij haar pure emotie – maar door alles heen klinkt dezelfde precisie en samenhang.’ Haar album met solomuziek voor viola da gamba van Bach en Abel, uitgebracht in 2022, kreeg talrijke onderscheidingen (waaronder een ffff van Télérama, een Diapason d’or de l’année en een ‘Discos Excepcionales’-waardering van Scherzo) en werd zeer goed ontvangen door het publiek.
In 2022 ontstond ook de scenische voorstelling Phénix, het resultaat van haar samenwerking met hiphopchoreograaf Mourad Merzouki.
In 2023 was ze de eerste gambiste die genomineerd werd in de categorie Instrumentale Solist bij de Victoires de la Musique. Ze weigert de viola da gamba te beperken tot een louter historisch esthetisch erfgoed: haar programma’s zijn erop gericht het repertoire van haar instrument uit te breiden en te bevrijden – niet alleen door transcripties, maar ook door het laten componeren van hedendaagse werken.
